ساعت برقراری رابطه جنسی

مجله اینترنتی آموزنده: ساعت 5 تا 7 عصر از نظر بیولوژیك بهترین زمان برای برقراری یك رابطه جنسی در مردان است زیرا انرژی در حداكثر است و تمامی حس‌ها بیدارند. در زنان این موضوع ارتباط نزدیكی با سیكل ماهانه آنها دارد. میل جنسی در زنان دقیقا قبل از تخمك‌گذاری بسیار بالاست. البته این موضوع از یك خانم تا خانم دیگر متفاوت است. برخی خانم‌ها قبل از آغاز پریود یا حتی طی دوره، میل جنسی بالایی دارند در حالی كه برخی دیگر دچار نشانگان نزدیك ماه می‌شوند و بعد از اتمام دوره پریود میل جنسی آنها افزایش می‌یابد اما در مورد مردان زمان مشخصی در طول ماه برای افزایش یا كاهش میل جنسی وجود ندارد. تقریبا می‌توان گفت این میل همیشه در مردان بیدار است

در چه ساعتی نعوظ بهتر اتفاق می افتد

در آغاز روز، بین ساعت 7 تا 9 میزان دو هورمون تستوسترون و كورتیزول افزایش می‌یابد. فعالیت همزمان این دو هورمون نشانه‌ای واضح دارد كه همان نعوظ است. این موضوع هیچ ارتباطی به تمایلات جنسی ندارد مگر اینكه فردی بخواهد از آن در این جهت استفاده كند.
بر اساس آمار فروش كاندوم به نظر می‌رسد میل جنسی در تابستان بیش از زمستان فعال است. در واقع نور شدید تابستان برخی ساختارهای دخیل در هورمون‌های جنسی مانند هیپوتالاموس و هیپوفیز را فعال می‌كند و سبب می‌شود میزان انرژی و تمایل جنسی افزایش یابد. گرما نیز در این میان بی‌تاثیر نیست. گرما سبب سبكی بیضه‌ها شده و از نظر بصری میل جنسی را در مرد بالا می‌برد. مساله دیگر كه سبب افزایش میل جنسی در تابستان می‌شود وجود فرومون‌های موجود در عرق است.

دانشمندان تاكنون موفق به شناسایی ریتم های زیستی مختلفی شده‌اند كه پاسخگوی نیازهای ماست و می‌تواند به توانایی‌هایمان ریتم خاصی بدهد. میل جنسی نیز بدون شك از این محدوده خارج نیست. برخی چرخه های درونی مربوط به سلول‌ها یا ترشح هورمون‌ها و برخی چرخه های بیرونی مانند روز و شب و فصل‌ها بر میزان و شدت میل جنسی تاثیر می‌گذارند. برخی به اشتباه گمان می‌كنند نعوظ صبحگاهی به معنی تمایل مرد به برقراری رابطه جنسی در ساعت های اولیه روز است. در حالی كه این تفكر اشتباه است.

منبع: تنظیم خانواده

مجله اینترنتی آموزنده :  در مطالعات انجام شده و مشاهدات بالینی در آمریکای شمالی بیشترین دلیل مراجعه در بین خانمهای ۱۸ تا ۵۹ ساله را این اختلال تشکیل می‌دهد. کاهش میل جنسی بر اثر عصبانیت و ناراضی بودن فرد از کل رابطه، خستگی و استرس ممکن است به وجود آید. در این مورد همدلی زوج‌ها و حمایتشان از هم می‌تواند راه گشا باشد.
در مرحله بعد مشاورین زوج‌ها و روان درمانگران جنسی هم می‌توانند مفید باشند. تنها این نکته را باید یادآور شد که استفاده از رابطه جنسی به عنوان حربه در مقابل شریک جنسی خیلی معقولانه نیست و باعث کدورت بیشتر زوج‌ها از هم می‌شود. وادار کردن فردی که با کاهش میل جنسی روبرو است برای داشتن رابطه جنسی هم اصلا کمکی به شرایط نمی‌کند.
برخی از داروهای ضد بارداری هم می‌توانند باعث این حالت شوند مثلا برخی از انواع قرصهای ضدبارداری و یا کپسول‌های زیر پوستی در گزارشات نام برده شده‌اند. در این صورت فرد با مشورت پزشک می‌تواند وسیله جلوگیری‌اش را تغییر دهد. اما تا زمانی که از وسیله جلوگیری جدید مطمئن نشده‌اید، بهتر است داروی قبلی را قطع نکنید تا دچار بارداری ناخواسته نشوید.معمولا اگر زنی به اختلال در ارگاسم دچار باشد و این مساله مزمن شود، ممکن است بعد از مدتی دچار اختلال جنسی ثانویه شود که‌‌ همان کاهش میل جنسی است.
توضیح ساده این قضیه آن است که انسان دوست دارد کاری را انجام بدهد که از آن لذت می‌برد. اگر فرد برای مدت‌ها رابطه جنسی داشته که برایش خوشایند نبوده، بطور طبیعی از برقراری آن خودداری می‌کند و یا نسبت به آن تمایلی نشان نمی‌دهد. بنابراین این مهم است که حتی اگر از طریق دخول به ارضا نرسیدید با تحریک کلیتوریس به اوج لذت جنسی برسید که مغز خاطره خوبی را از رابطه جنسی به یاد بیاورد و هر بار ناامید از دریافت لذت نباشد چه فکری میکنید.
صمیمیت زوج‌ها (بوسیدن، نوازش کردن، در آغوش گرفتن و غیره) بعد از هر بار برقراری ارتباط جنسی هم بسیار مهم است. اینکه زوج‌ها بدانند که تنها برای رابطه جسمیشان مورد توجه هم نبوده‌اند و بعد از آن هم به عنوان دو همسر و شریک زندگی برای هم عزیز هستند. این مسئله برای خانم‌ها بخصوص بسیار مهم است.

منبع : باشگاه مادران